در بین مصیبتهای واقعه کربلا، برای من، حکایت کودکان حرم، جانسوزترین است.
قصد داشتم با نوشتن خاطره کودکی از آشنایان که جرح واقعه تصادف باعث جدا شدن سرش شده بود، اینرا بگویم که ما با درک ذره ای از مصیبت عاشورا فاصله بسیاری داریم. اما نقل این بزرگوار را که خواندم، دیدم نیاز به سخنی دیگر نیست.
راستی! اگر شب عاشورا صبح نمیشد، تکلیف تشنگی اطفال اهل بیت چه بود؟
کلمات کلیدی:
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
