اولين باره اينجا کامنت ميزارم. به اميد مطلبي بهتري روي لينکتون کيليک کردم و متاسفانه با ساده انگاري هايي رو برو شدم که يا از بي اطلاعي شماست يا تعمدي در کاره. به هر حال بهترين قسمت متنتون جمله هاي امام عزيز بود که اگر عالمانه تر و بدون بغض و کينه با توشته هاي خانوم توحيدلو مقايسه کنيد هيچ تنقاضي که نداره هيچ بلکه بسيار به هم نزديکن. نکته اي که شما يا نگرفتي يا نمي خواهي بگيري اينه که امام در چه شرايطي و چرا اين جملات رو گفتن. مثلا اگر فرض از جمله : شهادت در راه خدا، مسأله‏اى نيست که بشود با پيروزى يا شکست در صحنه‏هاى نبرد مقايسه شود. " اين باشه که هميشه بايد همين طور باشه بهترين تصميم الان حمله به امريکا است. به نظر شما امام اگه بود اين کار رو مي کرد. در حالي که برداشت سطحي از جمله ايشون مي گه راه امام الان حمله به آمريکاست. پس چرا رئيس جمهور منصوب از در دوستي دراومده ؟ چرا فرصت شهادت رو از جووناي وطن گرفته؟ البته افتخارش هنوزم وجود داره. برداشتهاتون رو از جملات اصلاح کنيد.
موفق باشيد